با توجه به ضوابط متفاوت کشورهای آمریکای لاتین در حوزه بازنشستگی، در این مقاله قصد داریم علاوه بر پرداختن به حقوق بازنشستگی در پاراگوئه، ارقام دریافتی این قشر را با سایر کشورهای جهان مقایسه نماییم. پاراگوئه یکی از زیباترین کشورهای آمریکای جنوبی بوده و صنعت تولید برق در آن سال های درازی است که در میان همسایگانی چون برزیل، بولیوی و آرژانتین زبانزد می باشد. اگرچه اغلب افراد تحصیل در دانشگاه های این کشور را به علت شهریه متوسط و معقول 3900$ (دلاری) دانشگاه های خصوصی آن، به عنوان مسیر مهاجرت خود برمی گزینند نرخ بیکاری 5 درصدی این سرزمین در سال 2022 تاثیر بسزایی بر افزایش شمار متقاضیان کار و بازنشستگی در پاراگوئه داشته است. در ادامه این نگارش تیم ترجمه و تحقیق موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت با ارائه نکاتی چند پیرامون درآمد بازنشستگان در این کشور همراه شما عزیزان خواهد بود.
- متوسط درآمد شاغلین در شهرهایی چون آسونسیون چه میزان است؟
- در مقایسه با کشورهایی چون اکوادور، حقوق بازنشستگی شهروندان پاراگوئه در چه سطحی قرار دارد؟
- سن بازنشستگی زنان و مردان پاراگوئه ای چقدر است؟
- متوسط حقوق بازنشستگان این کشور چند درصد کمتر از حقوق اعمال شده در کشورهای مدرن اروپایی می باشد؟
- آیا مهاجرت کار به پاراگوئه می تواند مناسب باشد؟
- فرایند مهاجرت کاری به این کشور چگونه است؟
- محدودیت های مهاجرت به این کشور چیست؟
- چه فاکتورهایی بر میزان درآمد بازنشستگان در پاراگوئه اثرگذار خواهد بود؟
پیرامون کار و بازنشستگی در پاراگوئه
در محدوده زمانی میان سال های 1970 الی 2015 میلادی، کشور پاراگوئه در بین سرزمین های آمریکای لاتین از رشد مطلوب اقتصادی برخوردار بوده و توانست با نرخ رشد 7% در حوزه اقتصاد به جمع کشورهای عضو کمیته مرکادو کومن دل سور بپیوندد. متقاضیان کار در پاراگوئه نیز همچون سایر کشورهای این منطقه، ملزم به دریافت دعوت نامه شغلی از سوی کارفرما بوده و همچنین با توجه به نیاز پاراگوئه به متخصصین حاضر در مشاغل خاص، این افراد می توانند با جستجو در میان موسسات معتبر کاریابی این کشور به اخذ ویزای کاری مبادرت ورزند. اگرچه شرایط کار و بازنشستگی در کشورهای اروپایی دارای وشعیت مطلوب تری بوده و افراد از حقوق و مزایای بیشتری برخوردار خواهند بود، با توجه به پایین بودن هزینه زندگی در پاراگوئه و همچنین امکان اخذ ویزای بازنشستگی، اشخاص زیادی سکونت در شهرهایی چون چیوداد دل استه را برای دوره بازنشستگی خود برمی گزینند.
علاوه بر اینکه بخشی از حقوق شاغلین حاضر در پاراگوئه بابت پرداخت سهم مربوطه به بیمه اجتماعی کسر می گردد، به فراخور میزان درآمد ماهیانه افراد 8% الی 10% از آن به عنوان مالیات وضع شده کسر خواهد شد. میزان حقوق بازنشستگی شاغلین در پاراگوئه علاوه بر مدت زمان اشتغال، به کمپانی یا موسسه کارفرمای آنان نیز وابسته بوده و تعدادی از این شرکت ها بخشی از حق بیمه افراد را نیز متقبل می شوند. سن بازنشستگی افراد در پاراگوئه 60 سال همراه با 1250 هفته سابقه کاری تعیین شده است؛ با این وجود طبق قوانین حقوقی این کشور گروهی از افراد قادر به اعلام بازنشستگی خود پیش از موعد مقرر خواهند بود؛ اشخاصی با حداقل 1500 هفته سابقه اشتغال در موسسه مربوطه و سن بالای 55 سال مشمول این قانون خواهند شد.
درباره حقوق بازنشستگی در پاراگوئه
اگرچه همانطور که عنوان شد، افراد با ویژگی های شرح داده شده در زمره بازنشستگان رسمی پاراگوئه قرار می گیرند، گروهی از اشخاص نیز با شرایط مشابه اما دارای 750 هفته سابقه اشتغال، قادر به اعلام بازنشستگی خواهند بود. شایان ذکر است که این افراد از مزایا و خدمات اجتماعی تعبیه شده برای بازنشستگان رسمی پاراگوئه بی بهره بوده و همچنین حقوق دریافتی آن ها نیز در دوره بازنشستگی کمتر خواهد بود. طبق قوانین پاراگوئه شرکت های دولتی و خصوصی، نهادهای خودمختار و مشاغل غیرمتمرکز و سایر شاخه های ذی ربط همگی زیرمجموعه یک سازمان در مقوله بازنشستگی می باشند. کمترین میزان حقوق بازنشستگی در کشور پاراگوئه 1320000 گوارانی پاراگوئه و حداکثر آن نیز 11332000 گوارانی پاراگوئه تعیین شده. دولت این کشور مدعی شده است که 60% از حقوق ماهیانه افراد را در زمان اشتغال آن ها طی بازنشستگی به آنان پرداخت می نماید.
با توجه به اینکه حداقل دستمزد کارگران در کشور پاراگوئه 1824000 گوارانی تعیین شده است، می توان اظهار داشت که بازنشستگان در پاراگوئه تغییر مشهودی را در میزان درآمد ماهیانه خود در این مقطع لمس نخواهند کرد. همچنین متوسط هزینه زندگی در پاراگوئه برای فردی مجرد 600$ (دلار آمریکا) به صورت ماهیانه تعیین شده است که نشانگر مقرون به صرفه بودن اقامت در شهرهای اصلی آن می باشد. در مقایسه میزان حقوق دریافتی مردان و زنان پاراگوئه ای، تفاوت 8% مشاهده شده موجب گشته تا در زمان بازنشستگی نیز حقوق زنان این کشور مقداری کمتر از مردان برآورد گردد. در ادامه به بررسی برترین شهرهای پاراگوئه که افراد شاغل در آن ها دارای بیشترین حقوق در دوران بازنشستگی خود خواهند بود پرداخته ایم:
| نام شهر | رتبه از منظر رونق بازار اقتصادی و تعداد موسسات معتبر |
| آسونسیون | 1 |
| چیوداد دل استه | 2 |
| سن لورنزو | 3 |
| لوگوئه | 4 |
مقایسه حقوق بازنشستگی در پاراگوئه و سایر کشورها
پاراگوئه در زمره معدود کشورهایی است که اقدام به اعطای ویزای بازنشستگی به متقاضیان سپری نمودن این دوره در شهرهای درحال توسعه خود می نماید. شایان ذکر است که از مقدمات اخذ این ویزا اثبات برخورداری از حداقل درآمد 1300$ (دلار آمریکا) در طول ماه می باشد. در مقایسه با سایر کشورهای آمریکای لاتین چون اکوادور که بازنشستگان آن دارای متوسط درآمد 1200$ الی 1400$ دلار می باشند، حقوق افراد در پاراگوئه اندکی از این میزان پایین تر می باشد. اما در مقایسه با کشورهای آلمانی نظیر سوئد و آلمان پر واضح است که مزایا و حقوق بازنشستگی در چنین کشورهای مدرنی به علت هزینه های بالاتر زندگی در مواردی به بیش از دو برابر نیز می رسد. در پایان همکاران مجرب ما در موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت بهترین مشاوره ها در این زمینه به شما عزیزان ارائه خواهند داد.
