مهاجرت به گینه می تواند یک تجربه هیجان انگیز اما متفاوت باشد، به خصوص برای کسانی که با شرایط، قوانین و فرهنگ این کشور آشنایی ندارند. گینه کشوری در حال توسعه با مجموعه ای منحصر به فرد از چالش ها و فرصت ها برای کسانی است که مایل به انطباق با شرایط آن هستند. قبل از مهاجرت به گینه، تحقیق و درک وضعیت سیاسی کشور، سیستم مراقبت های بهداشتی و سیستم آموزشی بسیار مهم است. علاوه بر این، دانستن زبان و هنجارهای فرهنگی کشور برای برقراری ارتباط موثر و محترمانه با مردم محلی ضروری است. برای ایرانیانی که به گینه مهاجرت می کنند، ملاحظات خاصی باید در نظر گرفته شود. ایران و گینه روابط خوبی دارند، اما هنوز برخی تفاوت های فرهنگی وجود دارد که ممکن است کمی زمان بر باشد.
توصیه می شود متقاضیان قبل از مهاجرت به این کشور با آداب و رسوم، سنت ها و آداب مذهبی گینه آشنا شوند. از نظر ویزا و اقامت، شهروندان ایرانی باید قبل از سفر به گینه ویزا دریافت کنند. ثبت نام در مقامات محلی و دریافت اجازه اقامت پس از ورود به گینه برای ایرانیان الزامی می باشد. در ادامه متخصصان موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت نگاهی دقیق تر به این موضوعات خواهند داشت.
آمادگی برای مهاجرت به گینه
گینه جمهوری در سواحل غربی آفریقا با بیش از ده میلیون نفر جمعیت است. این کشور عمدتاً یک کشور اسلامی است، اگرچه بیش از 20 گروه قومی در این کشور وجود دارد. زبان اصلی فرانسوی است، که میراث استعمار فرانسوی گینه در نیمه اول قرن بیستم است، اگرچه سایر زبان های آفریقایی در اینجا صحبت می شود. با سابقه ضعیف حقوق بشر و مشکلات شدید بهداشتی در این کشور، مهاجران زیادی در گینه زندگی نمی کنند و با وجود منابع طبیعی خوب در داخل کشور، اقتصاد همچنان به دلیل مسائلی مانند اشتغال کم جوانان آسیب می بیند. آب و هوای گینه یک آب و هوای استوایی است و یک فصل بارانی معمولی از آوریل شروع می شود و تا نوامبر ادامه دارد. دما در تمام طول سال بالاست و در طول سال زیاد تغییر نمی کند. با فصول بارانی، رطوبت بالا و بادهای شدید نیز می آید.
در پایتخت کوناکری، میانگین دما حدود 29 درجه سانتیگراد است، اما این دماها در سراسر کشور متفاوت است. در طول فصل بارانی، بهتر است از نظر آب و هوایی برای هر احتمالی آماده بود، زیرا گاهی اوقات طوفان ممکن است رخ دهد. همراه با بادها اغلب طوفان های شنی در صحرای صحرا به راه می افتند که لایه ای از شن را در سراسر کشور به جا می گذارد. مانند هر کشور دیگری، شرایط ویزا بسته به ملیت متقاضی متفاوت است. برای درخواست ویزا برای ورود به گینه، متقاضیان باید فرم درخواست را دانلود کنند و آن را با پاسپورت خود ارسال کنند که باید حداقل 6 ماه اعتبار داشته باشد. همچنین افراد باید 2 عکس پاسپورت، یک کپی از برنامه سفر یا بلیط رفت و برگشت و یک صورت حساب بانکی ارسال کنند که نشان دهد پول کافی برای اقامت در گینه دارند.
معرفی جزئی تر گینه
گینه یک کشور آفریقای غربی است که به طور رسمی به عنوان جمهوری گینه شناخته می شود. این کشور در ساحل اقیانوس اطلس واقع شده و با گینه بیسائو، سنگال، مالی، ساحل عاج، لیبریا و سیرالئون همسایه است. گینه با جمعیتی حدود 13.7 میلیون نفر یکی از پرجمعیت ترین کشورهای غرب آفریقا است. این کشور عمدتاً اسلامی است و مسلمانان تقریباً 89٪ از جمعیت را تشکیل می دهند و اقلیت آن متشکل از جوامع مسیحی و آنیمیست است.
در نمودار زیر به طور دقیق تر به دین مردم گینه اشاره شده است:
زبان فرانسه زبان رسمی است و در مدارس تدریس می شود، اگرچه تعداد کمی از گینه ای ها در خانه به آن صحبت می کنند.
در کل، حدود 40 زبان هنوز در سراسر گینه استفاده می شود، اما 8 زبان ملی اصلی وجود دارد که برجسته ترین آنها عبارتند از:
گینه دارای تاریخ غنی است که به قرن سیزدهم باز می گردد، زمانی که مردم سوسو امپراتوری مالی را تأسیس کردند. در قرن نوزدهم، گینه بخشی از امپراتوری استعماری فرانسه شد و تا زمان استقلال خود در سال 1958 این گونه باقی ماند. اقتصاد گینه اساساً مبتنی بر کشاورزی است و بیش از 75% از جمعیت آن به کشاورزی معیشتی اشتغال دارند. این کشور صادرکننده عمده بوکسیت است که در تولید آلومینیوم استفاده می شود. گینه همچنین دارای ذخایر قابل توجهی از طلا، الماس و سنگ آهن است، اما بهره برداری از آنها به دلیل بی ثباتی سیاسی و فساد مانع شده است. این کشور همچنین به دلیل میراث فرهنگی غنی خود از جمله موسیقی سنتی، رقص و هنر شناخته شده است. گینه دارای چندین مکان ثبت شده در میراث جهانی یونسکو است، مانند ذخیره گاه طبیعی کوه نیمبا و شهر تاریخی بیسائو.
مهاجرت به گینه و زندگی در این کشور
برای زندگی در گینه مهاجران باید سه موضوع اصلی را در نظر بگیرند:
- مراقبت های بهداشتی
- آموزش و تحصیل
- ایمنی و امنیت
گینه با تعدادی از مسائل بهداشتی مهم در سراسر کشور دست و پنجه نرم می‌کند، اما دولت این کشور در 20 سال گذشته برای بهبود چشمگیر زیرساخت سیستم مراقبت‌های بهداشتی خود تلاش کرده است. با تلاش برای استفاده بیشتر از مراکز مراقبت های بهداشتی مبتنی بر جامعه و افزایش دسترسی به داروها و خدمات، سیستم بهبود یافته است، اما هنوز راه زیادی در پیش است. بزرگترین بیمارستان در گینه، بیمارستان Donka در کوناکری است. این یک بیمارستان دولتی است، اما امکانات آن برای بسیاری از مردم گینه بسیار گران است. در گینه، آموزش برای همه کودکان به مدت 8 سال اجباری است، اما با وجود این، ثبت نام در این مدارس ابتدایی تنها حدود نیمی از کودکان است و حضور آنها اغلب ضعیف است.
امروزه فرصت های زیادی برای آموزش حرفه ای وجود ندارد زیرا زیرساخت های صنعت در کشور هنوز در مراحل توسعه است، اما معاملات محلی اغلب در خانواده ها در یک محیط غیررسمی تر منتقل می شود. جرم و جنایت هنوز در گینه یک مسئله مهم است، به ویژه در اواخر شب. پایتخت کوناکری به ویژه مجبور بوده با رشد قابل توجه جمعیت بدون زیرساخت های پشتیبانی از آن کنار بیاید، بنابراین جنایات خشونت آمیز در این کشور اتفاق نادری نیست. دزدی غیر معمول نیست و سرقت با اسلحه نیز در حال افزایش است. برای کسب اطلاعات تکمیلی از شرایط مهاجرت به گینه و همچنین نقل مکان به کشورهای خارجی دیگر از روش های گوناگون، متقاضیان می توانند با متخصصان موسسه حقوقی سفیران سروش سعادت در تماس باشند.
